Sharice kijkt vol ongeloof terug op Big Brother: “Ik had mentaal al mijn koffers gepakt”
Na weken vol spanning, confrontaties en onverwachte wendingen, blikt Sharice terug op haar onvergetelijke avontuur in Big Brother. Via een emotionele post op sociale media deelt ze haar eerlijke gevoelens – met een mix van verwondering, dankbaarheid en een tikkeltje ongeloof.
“Mijn Big Brother-avontuur… wow,” opent Sharice. “Hoe vat je dat in één post samen zonder 47 afleveringen en een live show erbij?” Haar woorden klinken luchtig, maar achter die glimlach schuilt een intens proces dat velen niet zien.
Sharice begint haar terugblik met een dankwoord aan haar trouwe achterban. “Echt, zonder jullie had ik misschien ergens in week 2 al m’n koffers gepakt. Mentaal dan, want fysiek mocht dat natuurlijk niet,” schrijft ze openhartig. De mentale druk van het spel, de constante aanwezigheid van camera’s en het missen van haar vertrouwde omgeving bleken zwaarder dan verwacht. Toch hield ze vol – gesteund door fans die haar elke dag kracht gaven.
Maar niet alleen het publiek krijgt lof. Ook haar medebewoners worden met warmte benoemd. “Wat een groep. Jullie zijn uniek, heerlijk chaotisch, oprecht en vooral gebleven wie jullie zijn. En dat is precies waarom het zo werkte.” Ze noemt het huis een plek waar vriendschappen ontstaan, ruzies oplaaien en emoties vaak hoog oplopen – maar waar echte mensen altijd centraal stonden. “Het was soms een soap, soms een sitcom, maar altijd met echte mensen achter de schermen.”
Sharice’s woorden raken, omdat ze zo eerlijk zijn. Ze erkent niet alleen de mooie momenten, maar ook de moeilijke. De “gekke gesprekken” en zelfs de discussies maakten deel uit van het proces. “Het hoorde er allemaal bij,” zegt ze met een nuchtere mildheid.
Voor haar hoeft het verhaal dan ook nog niet te eindigen. “Het avontuur is misschien voorbij, maar de herinneringen (en waarschijnlijk de memes) blijven voor altijd.” Ze verwijst daarmee naar de grappige, herkenbare momenten die het publiek niet snel zal vergeten – van hilarische versprekingen tot onverwachte dansjes in de slaapkamer.
Toch is Sharice ook blij dat het huis nu achter haar ligt. “Tot snel, buiten het huis, waar de camera’s hopelijk wat minder zijn, maar de liefde net zo groot.” In die ene zin vat ze alles samen: de intensiteit van het programma, het verlangen naar privacy én de diepe verbondenheid met haar medekandidaten.
Sharice’s post laat zien dat Big Brother niet zomaar een televisieprogramma is. Voor haar – en voor velen – was het een levenservaring die zowel confronterend als verrijkend was. Een avontuur dat haar niet alleen tot het uiterste dreef, maar haar ook leerde wie ze écht is, als de lichten doven en de camera’s stoppen met draaien.
